17 augustus Kuala Lumpur
17 aug. 2016
🇲🇾
vanuit Maleisië
Gisterenavond hadden we afgesproken om om 10.00 uur te gaan ontbijten. Lekker uitslapen dus in onze heerlijke bedden. Maar we zaten nog lekker in ons ritme, dus waren we toch weer vroeg wakker.
Kelly, Angela, Ryan en Kris gingen voor het ontbijt nog lekker even sporten in de fitnessruimte. Zo kon dit ook weer opgepakt worden na 3,5 week rust. Al hadden Kris en Kelly tijdens de vakantie
nog wel aan hun conditie gewerkt. Chapeau in deze hitte!
Na drie kwartier op de loopband, crosstrainer, hometrainer en gewichten in de weer geweest te zijn, koelden ze nog lekker af met een duik in het zwembad.
Om 10.00 uur precies zat iedereen weer fris en fruitig aan het ontbijt. Er was keuze genoeg dus de borden werden goed volgeschept. Toen we net aan de maaltijd begonnen waren, kwam de ober zeggen
dat het de ontbijtzaal om half 11 al ging sluiten. Hier hadden we even geen rekening mee gehouden.....
We hadden 1 kamer tot het einde van de dag ter beschikking, dus voor 12 uur moesten de Vlietjes uitchecken en de bagage bij de familie Bekers op de kamer zetten. Dat was geen probleem, ruimte
genoeg. Ze kregen zelfs een eigen kamer toegewezen....
Na deze verhuizing zijn we nog even naar een shopping mall gegaan, genaamd Paviljoen. Wel 10 verdiepingen met ontelbare winkels. De Superdry Store was snel gevonden en iedereen ging wat passen. Met
twee volle tassen en veel blije gezichten stapten we daar drie kwartier later weer buiten.
We hebben daar nog even rondgelopen, en besloten toen om maar terug te gaan naar het hotel. Het was weer heerlijk warm buiten en zo pakten we de laatste warme zonnestralen van Maleisie nog even
mee. We hadden er dorst van gekregen, dus gingen we een drankje doen in het straatje waar we de vorige avond ook waren geweest. Goed idee, want daar was het erg gezellig. Helaas waren de meeste
barretjes nog dicht en toen zijn we maar teruggelopen naar het hotel en zijn we in het tentje gaan zitten, waar we ook het ontbijt hebben gehad.
We dronken wat en na het bekijken van de menukaart besloten we een kleine lunch te nemen. We zouden anders pas laat op de dag wat op het vliegveld kunnen eten. De lunch was iets groter uitgevallen
dan we dachten. Tess, Kelly en Angela hadden een portie nachos genomen, die waren zo groot dat we er makkelijk met z'n achten van hadden kunnen eten.
Na het eten dook de jeugd nog even het zwembad in, Frank en Jeroen bleven in de kamer sport kijken en Kelly en Angela gingen boven bij het zwembad het weblog even bijwerken en gewoon een beetje
chillen.
Om vijf uur vertrokken we richting het vliegveld. Het was zo druk in de stad dat we elkaar na de tweede straat al kwijt waren geraakt. De tomtom werkte ook niet echt mee en na een half uurtje
tobben zijn we toch op de snelweg richting het vliegveld terechtgekomen. We besloten de tomtom maar uit te zetten en gewoon de borden te volgen. Daar hadden we iets meer vertrouwen in. Uiteindelijk
zijn we toch maar vijf minuten na elkaar bij de autoverhuur aangekomen en na een korte inspectie konden we de sleutel inleveren. In 3,5 weken hebben we met onze Proton Persona's toch zo'n 2.300
kilometer afgelegd. (2.293 om precies te zijn, de Vlietjes iets meer na wat navigatieproblemen en een slechte bijrijder van Frank...)
We liepen naar de vertrekthal waar de balie open was, dus konden we meteen de koffers inleveren. Daar kwamen we ook de Biemansjes weer tegen.
Na de zware lunch van vanmiddag, konden we het diner overslaan en dus konden we lekker gaan shoppen van het overbleven Maleis geld. We dronken eerst een lekker bakkie bij de Starbucks en daarna
gingen we de rest opmaken.
Voor we het wisten was het tijd om te boarden en zaten we in het vliegtuig weg van Maleisie, op naar Istanbul.....
16 augustus Taman Negara - Kuala Lumpur
16 aug. 2016
🇲🇾
vanuit Maleisië
Vandaag zijn we het vroegst opgestaan in de hele vakantie. Om 6.00 uur maar liefst ging de wekker al. Na een douche en in inpakken van de koffers, zaten we om 7.00 al aan het ontbijt. Ook deze keer
moesten we wachten tot het hek open ging en waren we de eersten die aan tafel gingen.
Rond half acht vertrokken Frank en Jeroen al met het bootje om de auto te gaan halen. Die stond een eindje verderop in het dorpje geparkeerd. De moeders zorgden ervoor dat alle koffers en alle
kinderen aan boord van het bootje zaten en zo vertrokken zij een kwartiertje later naar de overkant.
We kwamen allebei tegelijk aan, dus de auto kon meteen volgeladen worden en stipt om acht uur vertrokken we richting de wereldstad Kuala Lumpur.
De reis verliep voorspoedig, lekker veel snelweg dus konden we even vaaart maken. Dat veranderde toen we in de stad kwamen. Langzaam aan werd het drukker en drukker in de stad en rijen dik reden de
auto's naast elkaar de metropool in. Als de motoren en scootertjes nog meegeteld moeten worden, was het soms wel vijf rijen dik.
Go with de flow is dan het enige motto wat telt. Dus wat verkeersregels aan onze laars lappend bereikten we toch veilig om half twaalf ons hotel. De kamers waren pas om twee uur klaar, maar we
mochten vast de koffers uitladen en een duik in het zwembad nemen, op de negende verdieping!
Het zag er prachtig uit. Het zwembad lag tegen de rand aan en verder was de ruimte aangekleed met mooie lounge zitjes. De papa's en mama's gingen hier lekker zitten om bij te komen van het rijden
en de kids doken het zwembad in. Heerlijk! Op de negende verdieping stond een lekker windje, dus het was goed vol te houden.
De wifi is hier supergoed, dus Kelly werkt meteen het reisblog blij en vult alle verhalen van de afgelopen dagen met foto's. Om twee uur is alles netjes bijgewerkt, zijn we uitgerust en de kinderen
klaar met zwemmen.
Ondertussen had Frank het hotel een beetje verkend. Het duurde best lang voor hij terugkwam. Een beetje bleek rond de neus kwam hij tegen twee uur weer terug op de 9e verdieping. Hij had
vastgezeten in de lift! Omdat we nog niet ingecheckt waren, hadden we nog geen pas voor de deur en die had je ook nodig voor de lift. Gelukkig moest iemand anders er ook op de negende verdieping
uit, dus Frank was weer vrij.
Ook hier hadden we twee verschillende kamers; een deluxe en een executive kamer. Hier moest dus zeker om getosst worden!
Deze keer had de Kellyfamily de toss gewonnen en zij hadden dus de executive room.
We wisten niet hoe snel we deze kamer moesten gaan bekijken. Dat zou wel iets heel bijzonders moeten zijn... En dat was het inderdaad. Een prachtige kamer met twee slaapkamers, een keuken met
eethoek en een wijds uitzicht over de stad, een leefgedeelte met een leren driezitsbank en fauteuil en een flatscreen tv die niet mis zou staan in een voetbalstadion. De keuken is zelfs voorzien
van allerhande keukenapperatuur en een wasmachine en droger. Wat een mazzelaars die familie Bekers!!!
Met de staart tussen de benen dropen de Vlietjes af naar hun kamer. Heel voorzichtig werd de deur open gemaakt in afwachting op wat komen ging. Maar ok deze kamer was prachtig!! Nagenoeg geen
verschil. Het executive dingetje is waarschijnlijk het uitzicht over de stad (wat wel prachtig is overigens!)
Om kwart over drie hadden we met de familie Biemans afgesproken bij de Menara Tower. Daar hadden we een afternoon tea, waarbij we twee uur uit hebben gekeken over de stad. Het platform waarop we
zaten draaide, dus in die twee uur konden we de hele stad overzien. Het was niet helemaal helder, maar we hebben toch heel ver kunnen kijken. We hebben wat plekken gezien waar we de eerste dagen
van de vakantie geweest waren, het voetbalstadion en uiteraard de Petronas Towers. Ongelofelijk hoe vol deze stad gebouwd is met ontelbare wolkenkrabbers. Vanuit de toren zagen we dat er nog lang
niet uitgebouwd was, want we hebben ook verschillende grote bouwputten nog gezien.
Daarna zijn we teruggegaan naar het hotel en zijn we in de wijk achter het hotel nog wat gaan drinken. De kinderen Bekers, Biemans en Van Vliet bleven nog even in het hotel om te zwemmen. Het was
happy hour dus de kannen bier waren niet aan te slepen. Na een uurtje kwamen de kinderen ook nog even. We hebben nog een paar gezellige groepsfoto's gemaakt.
Tegen elf uur zijn we teruggegaan naar het hotel voor onze laatste nacht in het prachtige Maleisie.
15 augustus Taman Negara
15 aug. 2016
🇲🇾
vanuit Maleisië
Omdat we maar 1 dag in Taman Negara zijn, zit onze dag vandaag weer lekker vol. Om acht uur zaten we aan het ontbijt, nadat we op tijd wakker zijn gemaakt door de vogeltjes die hier rond de huisjes
zitten. Ook allerlei insecten zorgen voor een muzikale omlijsting van de ochtend.
We startten de dag met het lopen van de Canopi Walk. Dit is een 500 meter lange touwbrug. Het beginpunt is op ons resort dus dat is makkelijk. Gewoon de wandelschoenen aan en de camera mee en klaar
is Kees. Om in het natuurgebied te mogen lopen heb je wel een toegangsbewijs nodig. Dat hadden we gisteren al opgehaald.
Toen we bij de touwbrug aankwamen moesten we nog een kaartje kopen. Zo gezegd, zo gedaan. De brug bestond uit verschillende stukjes van een aantal meter. Sommigen waren echt heel hoog, maar doordat
je boven de bomen liep, leek het alsof je vlak boven de grond zat.
De brug had de breedte van slechts een plank en we moesten dus allemaal achter elkaar lopen. Je mocht ook niet te dicht bij elkaar en moest dus ook wel wat afstand bewaren. Halverwege konden we
helaas niet meer verder. Een stukje verder was de brug kapot. Uiteindelijk hebben we maar de helft gelopen. Na nog wat leuke foto's gemaakt te hebben, liepen we weer terug naar ons resort.
Omdat we er niet genoeg van konden krijgen besloten we de jungle loop nog te lopen. We dronken eerst wat bij het winkeltje en gingen toen weer op pad.
Na een tijdje lopen kwamen we bij het water uit. Er waren mensen aan het zwemmen maar het water zag er eigenlijk een beetje vies bruin uit. Toen we beter keken bleek het water heel helder te zijn,
maar was het de bodem van de rivier die die bruine kleur veroorzaakte.
Toen we terugkwamen van de wandeling was het tijd om te lunchen. We hadden hier genoeg tijd voor, want pas om half drie moesten we klaar staan voor de volgende activiteit van deze dag.
Met een bootje, waar je met z'n vieren in kon, zijn we door de rivieren gaan varen op weg naar een waterval. We kregen allemaal een flesje water en een handdoek meer, want er kon ook nog gezwommen
worden.
De kinderen hadden een bootje en de papa's en mama's hadden een bootje. Iedereen kreeg een plaats toegewezen, want het gewicht moest wel goed verdeeld worden.
De jeugd vertrok eerst en die gingen er als een speer vandoor. Niet veel later vertrokken wij ook, nadat we eerst onze zwemvesten aan hadden gedaan. Omdat het al lange tijd vrij droog is geweest,
is het waterpeil vrij laag en moest de boot af en toe wat geholpen worden om door de ondiepe stukken te varen. Op een gegeven moment zaten we echt vast en werden we ingehaald door een andere boot.
Ondertussen waren de kinderen al aangekomen bij de eerste stop. Ze kwamen niet meer bij toen wij natuurlijk een stuk later aankwamen, want zij hadden ook wel in de gaten dat wij vastgelopen waren.
De eerste stop was bij de grootste boom die in de jungle te vinden is en het was inderdaad een joekel. Na een paar foto's gemaakt te hebben voeren we weer verder.
De omgeving was prachtig. Zoveel mooie bomen en planten en ook zoveel geluiden die uit zo'n jungle komen, echt heel bijzonder.
Bij de volgende stop konden we vissen voeren. In dit gebied zaten de duurste vissen die in de omgeving te vinden waren. We hebben ze wat voer gegeven en zijn toen weer verdergegaan.
De laatste stop was bij de waterval, maar om daar te komen, moest je eerst nog een wandeling maken van ongeveer 20 miniuten door de jungle. Toen we bij de waterval aankwamen, waren er al heel veel
andere mensen. Het was er eigenlijk gewoon hartstikke druk. We besloten om ook maar een duik te gaan nemen. Het was een beetje klimmen en klauteren, maar uiteindelijk bereikten we dan toch het
water. De waterval zelf stelde helaas niet zoveel voor, maar het zwemmen daar was ook weer een hele ervaring. Voor het eerst deze vakantie hadden we echt een verkoelende duik. Het water uit de
bergen is toch echt een stuk frisser dan het water uit de zee. Maar echt heeeeerlijk, na zo'n wandeling.
Na een halfuurtje moesten we weer richting de bootjes, want om vijf uur gingen we weer terug naar het resort. Dit keer vertrokken wij iets eerder dan de kinderen, maar die haalden ons in no time
in.
Uiteindelijk hadden de lichtgewichten wel vier bootjes ingehaald.
Toen we allemaal weer terug waren zijn we lekker iets gaan drinken bij het restaurant. We besloten vanavond in 1 van de floating restaurants te eten aan de overkant van de oever. Nu we er toch
waren, moesten we dat ook maar eens ervaren natuurlijk.
Om half acht staken we over en gingen bij het 'family restaurant' eten. Het zat er bomvol en we moesten even wachten op een plaatsje. Uiteindelijk hebben we vanalles wat besteld, zodat we overal
wat van konden proeven. We hebben weer lekker gegeten, het was alleen wel jammer dat ze geen biertje hadden.
Na het eten hebben we de boot weer gepakt om terug te gaan naar het resort. We hebben alvast de kamer betaald, want morgen vertrekken we weer op tijd naar de laatste bestemming van deze vakantie.
De plek waar onze geweldige reis ruim 3 weken geleden begon: Kuala Lumpur
14 augustus Perhentians - Taman negara
14 aug. 2016
🇲🇾
vanuit Maleisië
We hebben vandaag een lange reisdag voor de boeg, dus hebben we de wekker extra vroeg gezet.Om 7.15 uurgingen we al ontbijten, maar toen we daar
aankwamen waren de luiken nog dicht. Oeps, we zouden toch wel met een volle maag aan boord kunnen zeker?
Maar na een paar minuten gingen de lampen aan en konden we aanvallen. Met een goed gevulde maag stapten we stiptom 8.00 uurop de ferry naar het
vaste land. Na al vijf minuten hoorden we wat rare geluiden vanuit het ruim en minderde de kapitein flink vaart. We moesten allemaal binnen gaan zitten en met een kannetje olie en het voorhanden
liggende reparatiemateriaal, doken de andere bemanningsleden het ruim in. Na een tijdje verschenen ze wel weer, maar we gingen nog steeds maar in een slakkegangetje het water over. De een na de
andere boot haalde ons in. De heenweg duurde een half uur. Nu waren we ook al een half uur onderweg, maar er was nog steeds geen land in zicht!
Na een tijdje kwamen er andere bootjes nog meer kannen olie afgeven en de bemanning dook het ruim weer in. Uiteindelijk zijn we na een uur (!!!) varen toch veilig aangekomen op het vaste land.
We liepen met onze koffers naar de (door zwervers) beveiligde overdekte parkeerplaats, startten onze auto's en weg waren we.
6,5 uur zou de reis duren volgens de tomtom. Dus plankgas in zuidelijke richting. Tanken zouden we langs de snelweg wel doen.
Na uren en uren rijden raakten de benzine wel op, maar helaas geen tankstation gezien. Toen beide auto's aangaven dat er toch echt wel getankt moest worden, hebben we de tomtom de dichtsbijzijnde
pomp op laten zoeken.
Na tien minuten hadden we er een gevonden en er was daar ook gelegenheid om meteen wat te eten.
We vonden de Maleise K.F.C.. Lekker dachten we. Tot we aan de balie stonden en er alleen maar kippen te kluiven besteld konden worden. Zonder te bestellen liepen we weer naar buiten op zoek naar
iets anders. We hebben een winkeltje gevonden waar we frietjes, wafels en broodjes bapao konden kopen. Er was verder geen gelegenheid om te zitten, dus hebben we staand gegeten.
Met een volle maag en twee volle tanks vervolgden we onze reis. Onderweg kwamen we langs de ene palmboomplantage na de andere gereden. Echt honderden kilometers palmbomen, ongelooflijk!
Het laatste stuk van onze reis hebben we afgelegd over een slingerweg, dus de vaart ging er een beetje uit.
Uiteindelijk zijn we tegen half vijf aangekomen op de eindbestemming. We moesten nog wel ,met koffers en al, met een kleine boot de rivier oversteken naar ons resort.
We werden verwelkomd met een drankje en een heerlijke koude doek om even af te koelen. Onze bagage werd ondertussen met een treintje naar boven gebracht.
Na een dag in de gekoelde auto, viel de warmte ons zwaar dus konden we die opfrisser goed gebruiken.
We zijn naar ons huisje gegaan (met uitzicht op de jungle), en hebben daar onze spullen weggezet. Ondertussen liepen de apen vrolijk rond tussen de huisjes. Daarna hebben we nog een korte wandeling
(de swamp loop) door de jungle gemaakt, voordat we gingen eten.
Even op zoek naar wilde dieren. Meer dan wat spinnen en een mini ree-tje hebben we helaas niet gezien, maar het was leuk om hier even rond te lopen. We gingen ook nog naar een uitkijkpunt. In een
uitkijktoren keek je uit over een grote open vlakte. We hebben een hele tijd in doodse stilte zitten kijken of er dieren uit de jungle zouden komen, maar helaas liet niemand zich zien.
Na deze wandeling zijn we lekker in het restaurant gaan eten. We hebben nog even naar de olympische spelen gekeken en zijn daarna teruggegaan naar ons huisje, waar we weer heerlijk hebben
geslapen...
13 augustus Perhentians
13 aug. 2016
🇲🇾
vanuit Maleisië
Vandaag hebben we een beetje uitgeslapen. Behalve Ryan en Jeroen want die gaan vandaag nog twee duiken doen. Colin was ook meteen met hen uit bed gegaan, niet om te duiken, maar om te Wifi-en. 'S
ochtends vroeg schijnt dat het beste te werken. De rest van de dag valt het niet mee om goed verbinding te krijgen.
Angela en Kelly hebben vandaag een massage op het strand geboekt. Om 10 uur is Angela aan de beurt. Heerlijk een twee uur durende fullbody massage. Kelly is aan de beurt van 12 tot 2. Nagenoeg alle
spieren zijn lekker losgegooid, van onze grote teen tot onze pink.
Toen Ryan en Jeroen terugkwamen van het duiken en Kelly onder de handen van de masseur uit was, zijn we voor de laatste keer hier gaan lunchen. Alles op de kaart is zo lekker dat we eigenlijk niet
weten wat we moeten bestellen. We zouden alles wel willen proberen!
Daarna hebben we lekker in de zon gelegen en gezwommen in de zee. Ook hebben we nog even goed de prachtige omgeving in ons opgenomen, want morgen vertrekken we hier weer.
Tegen het einde van de dag begon het weer te waaien en werd de lucht pikzwart. We zijn zo lang mogelijk op het strand blijven liggen. Gelukkig waaide de bui aan ons voorbij en pakten we maar een
klein staartje van deze storm mee. Op de zee was een gordijn van regen te zien en wij lagen lekker op onze strandbedjes.
Ook vanavond hebben we weer heerlijk gegeten. Nu is het tijd om de rekening van de afgelopen week te betalen en onze koffers alvast weer in te gaan pakken.
Morgen wordt op tijd de wekker weer gezet, omdat we om 8.00 uur de ferry weer nemen naar het vaste land.
Gegroet Perhentians, het was hier fantastisch!
12 augustus Perhentians
12 aug. 2016
🇲🇾
vanuit Maleisië
12 augustus
Vanochtend gingen Jeroen en Ryan weer mee met de duikboot en greep Kelly de mogelijkheid aan om een rondje te gaan hardlopen. Het rondje bleek kleiner dan verwacht en zo bleef ze een beetje hier in
de buurt het zelfde rondje herhalen. Wel met wat hindernissen, want er zaten wat trappen en rotspartijen in het parcours.
De Vlietjes deden het rustig aan vandaag en zij kwamen 1 voor 1 het restaurant binnengedruppeld voor het ontbijt.
We gingen lekker op het strand liggen met een boekje en lekker met een luchtbedje het water in. Onze buren vertrokken vandaag en van hen kregen de kinderen een bal en een beachbalsetje. Hier werd
meteen gretig gebruik van gemaakt! Kris en Colin gingen voor het record hooghouden en Tess en Angela gingen een potje beachballen.
Kortom, een hoop sportiviteit vandaag.
Tegen 13.00 uur vertrokken we richting de jungle om een bezoekje te brengen aan de familie Biemans. Zij zitten aan en prachtige baai en daar willen wij ook eens even van genieten natuurlijk. Het
restaurant van hun hotel staat alom bekend om de beste pizza's van het eiland, dus ook dat wilden we wel eens even meemaken.
Toen we daar aankwamen besloten we dan ook maar om meteen te gaan lunchen, want nu waren we er toch. En je raadt het al: niemand maar dan ook niemand bestelde pizza.
Na het eten zijn we een stukje verder gelopen naar de plek waar we de middag verder door zouden brengen.
We hadden het warm gekregen van het lopen en besloten meteen te gaan zwemmen. We zijn naar het ponton gezwommen, waar we heerlijk op hebben liggen zonnen. Op het water is dat beter vol te houden
dan op het strand. Daar heb je nog net een beetje wind. We zaten even toen er ineens een enorme schildpad boven kwam. Hij stak zijn koppie even boven het water uit voor een beetje frisse lucht en
dook toen weer onder water. Gelukkig hadden we snorkels bij en doken Kris en Kelly erachteraan. Toen ze hem een paar minuten gevolgd hadden nam Angela het van Kelly over, zodat zij de GoPro kon
gaan halen. Kris en Angela bleven bij de schildpad in de buurt en er kwamen nog meer mensen naar dit prachtige dier kijken. En net toen Kelly terugkwam met de GoPro besloot de schildpad weer een
luchtje te gaan scheppen en kwam weer naar het wateroppervlak. Kelly zwom zo dicht bij dat ze bijna op zijn rug kon zitten. Hopelijk zijn de beelden goed vastgelegd!
Na een middagje zonnen en zwemmen hebben we nog wat gedronken bij het Coral View Resort. Allemaal aan een sapje, want alcohol wordt daar niet geschonken. Net na zessen vertrokken we weer richting
de jungle om daar voor het donker werd weer uit te zijn.
Jeroen zat inmiddels op ons te wachten en die had ook een bijzondere ervaring gehad tijdens het duiken met een schildpad. Hij en de andere duikers volgden ook een schildpad, maar op een gegeven
moment was Jeroen hem uit het oog verloren. De schildpad hem niet, want even later kwam hij op het hoofd van Jeroen terecht. De instructeur heeft het gefilmd, dus nu maar hopen dat we de beelden
ooit te zien krijgen.
Na een lekkere douche zijn we weer gaan eten bij het restaurant. Wederom kwamen de lekkerste gerechten op tafel. We besloten een keer om ook een toetje te nemen. Ook die waren heel lekker, maar
eigenlijk te veel....
Morgen wacht ons de laatste dag op dit aardse paradijs. Nog 1 dagje volop genieten van het spierwitte strand en de azuurblauwe zee.......
11 augustus Perhentians
11 aug. 2016
🇲🇾
vanuit Maleisië
11 augustus
Nadat iedereen wakker was zijn we gaan ontbijten. Vandaag staat ons weer een mooie dag te wachten. Nadat we nog even op het strand hadden gelegen worden weom 10.50bij de steiger verwacht waar ons
bootje voor vandaag klaar zal liggen. Na het passen van de flippers gaan we aan boord van ons prive bootje en varen als eerste naar Shark point. We doen wat zeepsop in onze bril zodat hij niet zal
beslaan en zijn er klaar voor. De schipper legt uit dat er in het ondiepe gedeelte tegen het strand aan de baby haaitjes zitten. Angela en Kelly zijn eigenwijs en gaan naar het diepere gedeeltje
bij de punt van de baai. Ze zien dan ook geen enkele haai. Gelukkig wel een hoop andere mooie vissen. Frank is dan al terug in het bootje gaan zitten want hij heeft last van zijn ogen. Toch iets
teveel zeepsop zat er in zijn bril. Hij heeft echter wel een haaitje gezien. Uiteindelijk heeft iedereen een babyhaai gezien, behalve Angela. Om daar te komen moest je in het ondiepe gedeelte zijn
en je kon daar maar niet over het koraal zwemmen. Volgens Angela lagen daar allemaal bloedzuigers op de bodem en dat vond ze niet zo prettig en is teruggezwommen. Achteraf bleken dit zeekomkommers
te zijn......
Na dit avontuur varen we verder naar Coral point. Ook dit punt is prachtig om te snorkelen. Met het onderwaterhoesje van Tess hebben we geprobeerd nog wat foto's te maken. Er zijn er helaas maar
een paar gelukt. De telefoon laat zich toch niet zo makkelijk bedienen met plastic eromheen. Als iedereen weer in de boot zit gaan we naar de laatste stop voor de lunch. Dit is Turtle point. De
schipper dropt ons en meteen zien we een hele grote schildpad onder ons. Over de bodem zwemt hij en wij zwemmen met hem mee. Na ongeveer 10 minuten hem te volgen, zwemt hij naar boven en komt een
paar keer boven met zijn kop. Prachtig is dit om te zien. Jeroen heeft gefilmd en foto's gemaakt met de GoPro. Hopelijk zijn de filmpjes en foto's gelukt.
Hierna lunchen we op het strand van het andere eiland. Er staan tafeltjes en stoeltjes in het zand met een paar doeken erover die zorgen voor de schaduw. We hebben beter gegeten maar het hoort nu
eenmaal bij de trip. Voor de laatse stop van onze snorkeltoer worden we gedropt bij Turtle Beach. We kunnen bij het koraal wat snorkelen en hierna moeten ze zwemmen naar het strand en dan komt het
bootje ons daar ophalen. Het was nog flink lastig om op het strand te komen. Er stond veel stroming en er was veel koraal in ondiep water. Uiteindelijk allemaal aangekomen op het strand was het wel
adembenemend mooi. Dit was echt een Expeditie Robinson strandje. Helemaal afgelegen met geen hutje of iets. Alleen een stukje strand afgezet waar de schildpadeieren liggen begraven. Jammer dat er
nu net geen ei uitkwam.
Na al dit moois brengt de schipper ons weer veilig bij ons hotel. We liggen lekker wat te relaxen en lezen als de lucht donker wordt aan de overkant. Snel gaan de dames alvast hun was ophalen, die
ze gister hadden weggebracht, voordat het begint te regenen. Als we teruglopen begint het enorm te waaien. We pakken onze luchtbedden en handdoeken van het strand en leggen het snel op onze
veranda. Het is evacueren geblazen! Hierna volgt een flinke tropische regenbui. Om de tijd te doden gaan we in het restaurant zitten met een biertje en een schaal nachos. Niets mis mee! De kinderen
zitten ook heerlijk aan de ice lemon tea en een schaal nachos.
Omdat het al wat later begint te worden gaan we omstebeurt douchen en verzamelen we weer in het restaurant aan onze vaste tafel. We bestellen weer heerlijke Aziatische gerechten en na afloop zijn
de bordjes allemaal leeg. Wat smaakt dit toch goed!
10 augustus Perhentians
10 aug. 2016
🇲🇾
vanuit Maleisië
Vanmorgen zijn Jeroen en Ryan al vroeg eruit om te gaan ontbijten. Ryan moet je normaal 25 keer uit bed roepen (en dan nog blijft hij liggen) maar nu was het 7 uur en na 1x wekken was hij er al uit. Een mooie duik is natuurlijk ook veel beter om je bed voor uit te komen dan voor school.Om 8 uurmoeten ze bij de duikschool zijn en na het ontbijt en pakken van hun duikspullen vertrekken ze met de boot.
Als de rest wakker is geworden gaan we met z'n allen ontbijten en daarna relaxen aan het strand. Rond half 11 komen Ryan en Jeroen al weer terug van hun duik en zijn erg enthousiast. Ze zijn op een
mooie duikplek geweest en hebben weer kleurrijk koraal en mooie vissen gezien. Ze rusten ook wat uit en luieren in de zon.
Kris moet haar oefeningen goed bijhouden om voor de voetbal straks fit en sterk te zijn en Colin doet mee. Je kan zien dat Kris veel behendiger is maar Colin pikt het snel op en coach Frank
verwacht dat hij super fit het seizoen gaat starten bij de C4.
Jeroen kan geen genoeg krijgen van het duiken en gaatom 12 uurweer mee. Deze keer gaat hij een wrakduik maken en helaas mag Ryan daar niet mee naartoe omdat deze voor gevorderden is. Ryan vind het
jammer maar gelukkig staat al snel de familie Biemans op de stoep, euh strand. Ze komen gezellig een dagje bij ons op visite. De vakantie ervaringen worden uitgewisseld en de kinderen vermaken zich
ook volop.Met 4 luchtbedden drijven ze in zee en hebben volop lol. Om half 2 is Jeroen weer terug en gaan we lunchen bij het restaurant. Met volle buiken gaan we verder met waar we gebleven
waren..... Niets doen op het strand. Beetje kletsen, luieren en zonnen.
Tegen half 7 vertrekken de Biemansjes weer omdat ze voor het donker terugwillen zijn en ze moeten nog een stukje junglepad nemen wat dan natuurlijk aardedonker is.
Wij relaxen nog even verder op het strand en gaan dan douchen en omkleden voor het avondeten. De kinderen durven steeds meer van de kaart te kiezen en vandaag gaan ze voor de Maleise sate. Binnen
no time had Tess twaalf stokjes verorberd. Frank koos weer voor de tomyam, deze keer met seafood. Een verdwaald pepertje zorgde ervoor dat de tranen over zijn wangen liepen. Sterk spul dat
fishermentsfriend....
In het restaurant zitten we nog wat te rikken tussen de gangen door, als het weer vreselijk begint te waaien. De tropische regenbui is weer losgebarsten.
De rolluiken in het restaurant gaan nar beneden om de tropische regen buiten te houden. De wind laat zich hier niet door tegenhouden en de lampen hangen te zwieren aan het plafond. Zelfs de sla op
ons bord ligt te wapperen in de wind!
Een harde klap doet ons opschrikken. Kelly kijkt om en ziet een boom half in het restaurant liggen. Ze slaakt een kreet en ook wij schrikken ons lam.
Wat ze even niet in de gaten had, is dat deze boom er waarschijnlijk al 100 jaar op deze manier staat. Het restaurant is er gewoon omheen gebouwd. Het was een hilarisch moment, we lagen dubbel aan
tafel.
Na het eten en rikken gaan we allemaal slapen. Morgen wacht ons een mooie dag want we gaan op snorkeltrip. Welterusten!